All truths are easy to understand once they are discovered;
the point is to discover them.
– Galileo Galilei –
After spending around 2.5 hours at the tranquil Pitti Palace and Boboli Garden, we followed our PLAN A by walking to Santo Spirito. My mission was to see the famous Crucifix by Michelangelo (yes, he was in everywhere!) . He scrupled this wooden crucifix when he was 17. It was a pity that it was closed. So, we just walked to see other things inside the church. And no photo taking was allowed.
ใช้เวลากับ Pitti Palace และ Boboli Garden อยู่สองชั่วโมงกว่า ก็ออกมาและเดินไปที่ Santo Spirito ตามที่ตั้งใจไว้ โดยเล็งว่าจะไปดูรูปปั้นพระเยซูถูกตรึงกางเขน ผลงานไมเคิล แองเจโลตอนอายุ 17 แต่เสียดาย ดวงไม่ดี เขาปิดไม่ให้เข้าชม
From Santo Spirito, we walked along the road beside the river and crossed the bridge next to the famous Ponte Vecchio (The Old Bridge). The thing to do was to take some photos of the beautiful Ponte Vecchio. No need to be an photographer, everyone could take the nice photo since the bridge was so beautiful by itself!.
ออกจาก Santo Spirito มา ก็เดินเลียบแม่น้ำ ข้ามสะพานข้าง ๆ Ponte Vecchio ที่มีชื่อเสียง ได้มุมถ่ายรูปสุดฮิตมาด้วย สะพานนี้ถ่ายรูปออกมาแล้ว สวยจริง ๆ ไม่ต้องใช้ฝีมือเลย (แต่ถ้าใช้ฝีมือ คงจะสวยกว่าที่เราถ่าย ฮา)
It took only few minutes to arrived into the Uffizi Gallery. We decided to have lunch here since it was around 2.00 pm. Father saw some pigeons then he fed them with his bread. So, lot of pigeons came for his bread. Giving more bread, more pigeons came. Then I told him to rethink since the gallery was going to have lot of pigeon visitors.
เดินมาเรื่อย ๆ จนถึง Uffizi Gallery ที่โด่งดัง นั่งพักทานอาหารกลางวันกัน ตอนนั้นน่าจะเกือบบ่ายสองแล้วพ่อโยนขนมปังกับโดนัทให้เป็นอาหารนก นกมาเยอะขึ้นเรื่อย ๆ จนต้องบอกพ่อว่า หยุดดีกว่าไหมคะ เดี๋ยวนกจะพาเพื่อนมาเต็ม Gallery
Outside the gallery, we saw several statues of well known people. And yes, Mr. Galielo was there, too. Time to take a photo of him!!!
บริเวณรอบอาคารของ gallery นี้ จะมีรูปปั้นของบุคคลสำคัญอยู่หลายคนทีเดียว หันไปหันมา เจอท่าน Galileo ที่พ่อตามหา ถ่ายรูปไว้ซะเลย
Since Uffizi Gallery was one of the most popular tourist attractions of Florence, there was a long line of tourists in front of it. It took time to make decision whether we should visit inside the gallery. At last, father said he wanted to go inside. He could wait. During we stood in the line, there were a group of staff in yellow shirt came to offer the tickets. You could skip the line by buying tickets from them which was 4-5 Euro more expensive. One of that staff was so handsome. Father and I would like to help him, but we rethought and found that it was better to save our money. And it was a good experience to stand in the line!!
คิดกันอยู่นานว่าจะเข้าไปข้างในดีไหม แถวคอยยาวมาก พ่อบอกว่าเข้าไปก็ได้นะ รอได้ ลองดู ระหว่างที่รอ มีกลุ่มคนในชุดเหลืองมาขายบัตรเข้าชมในราคาที่แพงกว่า การรอเข้าคิวซื้อประมาณ 4-5 ยูโร มีคนหนึ่งหล่อมาก สุภาพเรียบร้อย อยากจะช่วยอยู่เหมือนกัน แต่ประหยัดดีกว่า แถมได้บรรยากาศของการเข้าคิวรอ สนุกไปอีกแบบ
Finally, it took 40 minutes waiting. It was worth waiting. Inside the gallery we saw lot of artworks. Most of them were wonderful paintings. But I thought what father had in his mind was “no more painting”.
เรายืนรอในขณะที่พ่อนั่งรอ ใช้เวลาประมาณ 40 นาที ก็ได้เข้าไปดูข้างใน เราว่าคุ้มมากนะ ที่เยอะที่สุดข้างในคืองานจิตรกรรม ดูกันจนอิ่มเอมมาก แต่พ่ออาจจะนึกในใจว่า “no more painting”
มีคำแนะนำว่า ถ้าจะดูงานศิลป์ข้างในแบบอิ่มเอม ให้แวะซื้อหนังสือแนะนำพิพิธภัณฑ์ที่ด้านในก่อนเข้าชมพิพิธภัณฑ์ เพราะจะได้ข้อมูลเรื่องราวของงานแต่ละชิ้นด้วย เราซื้อแล้วก็ตามไล่ล่าหาดูรูปทุกรูปในหนังสือ สนุกมาก ๆ
