Tag: ท่องเที่ยว

The journey is the reward.
–Chinese Proverb –

In the previous post, I mentioned that there was an exciting situation on the bus. The story was we had to take a bus from Piazza Navona back to the hotel as the staff recommended. That staf said we had to get off the bus when we arrived into Regional Lazio. Great! We did not know where the Regional Lazio was. What we did was asking a nice female passenger on the bus. She said she would tell us when we arrived into that place. The bus was so crowded. We had to stand!!

เกริ่นไว้ท้ายตอนที่แล้วว่า เกิดเหตุน่าตื่นเต้นเล็กน้อยบนรถเมล์  เรื่องก็มีอยู่ว่า ต้องขึ้นรถเมล์จาก Piazza Navona กลับมาที่โรงแรมตามที่พนักงานโรงแรมแนะนำเส้นทางที่ใกล้ที่สุด เดินน้อยที่สุด แต่ต้องลงตรงบริเวณที่ชื่อว่า Regional Lazio ซึ่งไม่รู้ว่ามันคืออะไร ไม่ใช่ชื่อป้ายรถเมล์ด้วย หันไปถามผู้โดยสารสุภาพสตรีคนหนึ่ง เธอบอกว่าไม่ต้องกังวล เดี๋ยวพอถึงแล้วเธอจะบอกให้เอง เธอไปทางเดียวกัน แต่ไกลกว่าที่เราจะลง รถเมล์คนค่อนข้างเยอะ เรากับพ่อต้องยืน ไม่มีที่นั่ง

The next two buses stop, there were several passengers get into the bus. They walked pass my father and me. I felt that there was someone caught my bottom. It was a female passenger in that group. I was startled and then shouted. That person stared at me. Aha!! I stared at her, too. I was not afraid. The nice female passenger asked me what happened. I told her the story. She said it was so weird. That person walked quickly and then got off the bus.

ผ่านไปได้สักสองป้ายรถเมล์ มีกลุ่มผู้โดยสารขึ้นรถมาเพิ่มเติมอีกหลายคน ระหว่างที่กลุ่มผู้โดยสารเดินผ่านหลังเราไป มีผู้โดยสารผู้หญิงคนหนึ่ง พยายามจะจะบริเวณประมาณกระเป๋ากางเกงหลัง (ซึ่งกางเกงเราไม่มีกระเป๋าหลัง แล้วจะจับโดนอะไรล่ะ ทายสิคะท่านผู้อ่าน) เรารู้สึกสะดุ้งขึ้นมา จึงร้องโอ๊ย เสียงดังลั่น เธอก็หันมาจ้องหน้าเรา เราก็จ้องกลับบ้าง ไม่กลัวหรอก เราไม่ได้ทำอะไรผิดนี่นา คนทำผิดสิควรจะกลัว ผู้โดยสารที่ช่วยบอกทางเราถามว่าเกิดอะไรขึ้น เราบอกว่าโดนจับบั้นท้าย เธอบอกว่า แปลกจัง ปรากฏว่าผู้ก่อเหตุเดินไปที่ประตูหลังแล้วก็ลงจากรถไปเสียแล้ว

Before I visited Rome, everyone  warned me about pickpockets. My father and I listened to everyone. We carried only money for daily use. We had money belts which we wore under our shirts to keep some extra money (just in case). We left most of money into the hotel room’s safe box. With the preparedness as mentioned, we were safe from the pickpockets.

จริง ๆ แล้วก่อนเดินทางมา ทุกคนที่รู้ว่าจะมาโรม เตือนเหมือนกันหมดว่าให้ระวังโดนล้วงกระเป๋า เราก็ระวังเต็มที่ เงินพกเท่าที่พอใช้ เผื่อนิดหน่อย มีกระเป๋าคาดเอว ที่สอดไว้ด้านในเสื้อด้วย (กระเป๋าแบบนี้ปลอดภัยสูง แต่ถ้าจะต้องหยิบเงินออกมาจะลำบาก) เงินที่ต้องใช้ขึ้นรถซื้ออาหารจะไว้ในกระเป๋าสะพายที่สะพายไว้ข้าวหน้าตลอด และก็เก็บเงินในช่องเล็ก ๆ ที่มีซิปรูดในกระเป๋าอีกที  ส่วนเงินส่วนใหญ่จะเก็บไว้ในเซฟในห้องพักโรงแรม เราคิดว่าระมัดระวังพอควร  ทริปนี้จึงปลอดภัย ไม่เสียเงินให้มิจฉาชีพแต่อย่างใด

Before the situation on the bus, father almost lost money to a couple of pickpockets. The first day we arrived into Rome, we took metro to go around with my sister. There was a woman tried to stand close to my father while another stood at another side of my father. The woman had a scarf in her hands and waved it to divert our attention. But we have three persons and we watched out.  I told my father to stand closer to me and my sister took her iPhone to take photos. I think she was threatening those two pickpockets. And her technique worked very well. Those two persons stopped their suspicious action. However, father said it was a pity. He said he had only two twenty-baht Thai banknotes in his pocket and wanted to have experience about pick pocketing. I told him sometimes we did not want any experience (especially the bad one).

ก่อนหน้าเหตุการณ์นี้ วันแรกที่ถึงโรม พ่อก็เกือบตกเป็นเหยื่อมิจฉาชีพแล้ว แต่เราระมัดระวังค่อนข้างมาก  เห็นเลยว่า มีผู้ชายคนผู้หญิงคนมาประกบพ่อ ผู้หญิงถือผ้าพันคอบิดไปมา เหมือนจะเบี่ยงเบนความสนใจ พอดีเราไปกันสามคน ช่วยกันดู บอกพ่อให้เขามายืนชิด ๆ กับเราและพี่ไว้ แล้วพี่ก็ยกไอโฟนขึ้นมาถ่ายโน่นถ่ายนี่ เหมือนจะขู่ ๆ ว่าเดี๋ยวถ่ายรูปเป็นหลักฐานซะเลย สองคนนั้นก็เลยนิ่ง ๆ ไป รอดไปอีกครั้งหนึ่ง แต่พ่อบอกว่า แหม มีแต่แบงก์ยี่สิบไทยอยู่ในกระเป๋าสองใบ อยากรู้เหมือนกันว่านักล้วงอิตาลีจะมือเบาหรือเปล่า บอกพ่อว่า บางอย่างไม่ต้องมีประสบการณ์ตรงก็ได้นะ

End of the day three in Rome. Next day would be the last day in Rome before we went to Pisa.

หมดการเดินทางที่โรมแล้วสามวัน พรุ่งนี้จะเป็นวันที่สี่ในโรม ก่อนที่เราจะเดินทางไปปิซา

Focus on the journey, not the destination. Joy is found not in finishing an activity but in doing it.
— Greg Anderson —

Vatican Museum

We arrived into Vatican at 11.00 am, three hours before the booking time. However, an officer there allowed us to go inside the museum.  We had to leave our bags at the baggage storage. The first thing we did after leaving bags was to send our postcards. It cost 1.5 Euro for stamp or 0.2 Euro more expensive than buying a stamp at tabacchi. But it was Vatican – it was special!!

เรามาถึง Vatican เร็วก่อนเวลามาก ยังไม่ถึง 11 โมงเช้า  แต่ถามเจ้าหน้าที่แล้วบอกว่าไม่มีปัญหาอนุญาตให้เข้าได้เลย เราจึงเข้าไปโดยไม่รอช้า ต้องฝากกระเป๋าทั้งหลายก่อนเพราะที่นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ สิ่งแรกที่ทำหลังจากฝากกระเป๋าก็คือ ส่งไปรษณียบัตร การส่งไปรษณียบัตรจากวาติกันนี้ เขามีไปรษณีย์วาติกันเลยแต่ค่าส่ง1.5 ยูโร แพงกว่าที่ส่งจากร้านขายบุหรี่ที่จ่ายเพียง 1.2 ยูโร

There were lot of beautiful things inside Vatican museum. One of the most impressive stuff in my view was the painting on the ceiling of the hallway. Gorgeous!!

ด้านในของพิพิธภัณฑ์สวยงามมาก ประทับใจหลายอย่าง ประทับใจมาก ๆ ก็จะมีภาพวาดบนเพดานตามทางเดินช่วงหนึ่ง ที่มีระยะทางยาวอยู่ทีเดียว อลังการมาก

When you visit Vatican Museum, you should not miss the Sistine Chapel which was decorated by many artists including Michelangelo.  Even though we saw many beautiful artworks around the museum, we was stunning when we went inside the chapel.  We spent around 30 minutes there since we did not want to miss anything. The highlights of the chapel were the Creation Of Adams   and  the Last Judgment  by Michelangelo (again!! and Michelangelo was at everywhere).  Since there was no photo taking allowed,  there was no picture of the Chapel in this post. Sorry!!!

จุดสำคัญที่พลาดไม่ได้ คือต้องไปชมภายใน Sistine Chapel ที่มีภาพวาดฝีมือไมเคิล แองเจโล แม้ว่าจะได้ชมของสวย ๆ งาม ๆ ในพิพิธภัณฑ์มามาก แต่พอเข้าไปข้างใน แล้ว ถึงกับหยุดนิ่งไปชั่วขณะเลยทีเดียว ใช้เวลาใน Sistine Chapel ถึงครึ่งชั่วโมง เพราะอยากเก็บบรรยากาศให้ได้มากที่สุด เขาห้ามถ่ายรูปด้วยค่ะ  เข้าไปแล้วห้ามพลาดทุกจุด โดยเฉพาะรูป the Creation Of Adams   และ the Last Judgment  ฝีมือไมเคิล แองเจโล

 

Around 1.30 p.m. we took our bags back,  had croissants and sugar donuts and then walked along to Vatican wall to the St. Peter Basilica

ออกมาจากพิพิธภัณฑ์ประมาณบ่ายโมงกว่า ไปรับกระเป๋าแล้วนั่งทานครัวซองและโดนัทที่เตรียมมา ในพิพิธภัณฑ์แล้วออกเดินไปอีกด้านหนึ่งของวาติกันเพื่อเข้าชมโบสถ์เซ็นต์ปีเตอร์

 

St. Peter Basilica

As you would seen from the photo below, the sunlight was so strong and lot of tourists in the line. We waited around 20 minutes until we could get into the St. Peter. It was worth waiting that long. St.Peter was so beautiful, inside and outside the church.

แดดร้อนเปรี้ยงแต่คนเข้าแถวยาวพอควร เรารอประมาณ 20 นาทีจึงได้เข้าชมด้านใน คุ้มค่ากับการรอค่ะ สวยทั้งด้านในและด้านนอก

When we went out, we heard someone was speaking local Chinese – Cháozhōu  or Teochew.  My grandparents came from Cháozhōu, a city in eastern Guangdong province of the People’s Republic of China. Father happily spoke with that lady and her friend while I was listening (I could understand some parts of their conversation). We found out that they came from Cháozhōu.

ตอนออกมาจากโบสถ์ ได้ยินคนพูดภาษาจีนแต้จิ๋ว พ่อเลยเข้าไปคุยด้วย ปรากฏว่าเขามาจากเมืองจีนเลย จากกวางเจา ซึ่งมีคนแต้จิ๋วอยู่เยอะพอสมควร พ่อคุยสนุกสนาน เราได้แต่ฟัง

 

Piazza  Navona

After Vatican, we walked along the streets and crossed Ponte Vittorio Emanuele II to the area of furniture renovation stores as the hotel staff recommended us. My father was a furniture maker, that the reason the staff gave us that recommendation. However, we found only two small stores. I guessed it was quite late and most stores were closed.

ออกจากวาติกันก็เดินทางต่อโดยเดินเท้าไปเรื่อย ๆ จนข้ามสะพาน Ponte Vittorio Emanuele II ไปถึงแถบที่พนักงานโรงแรมแนะนำว่ามีร้านซ่อมเฟอร์นิเจอร์มากมาย พ่อเป็นช่างทำเฟอร์นิเจอร์อาจจะชอบดู แต่เราเดินไปมา ก็เห็นแค่สองร้านเล็ก ๆ เครื่องมือต่าง ๆ ก็ไม่แตกต่างจากที่พ่อมี อาจเป็นเพราะเราไปถึงเย็นแล้ว ร้านปิดหมดหรือเปล่าก็ไม่รู้

We then walked a little bit further to the Piazza Navona. There were lot of painters around piazza. We took photos of Fontana dei Quattro Fiumi or Fountain of the Four Rivers, which was one of  Bernini’s artworks and the buildings .  Around 6.00 pm. we took a bus back to the hotel. On the bus we had an exciting situation. ….. to be continue …..

 

หลังจากนั้น เดินไปอีกนิดเดียวก็ถึง Piazza  Navona ซึ่งมีศิลปินมานั่งวาดภาพกันมากมาย ถ่ายรูปกับน้ำพุ  Fontana dei Quattro Fiumi or

ฝีมือ Bernini และสิ่งก่อสร้างรอบ ๆ  แล้วก็นั่งรถเมล์กลับโรงแรม เกือบหกโมงเย็นเห็นจะได้ บนรถเมล์เจอเหตุการณ์น่าตื่นเต้นนิดหน่อย … โปรดติดตามตอนต่อไป …..

“One’s destination is never a place, but a new way of seeing things.”
–- Henry Miller–

The Metro Trip

After one day trip with no rush and only a few places to see, the next day father announced that he was ready to walk around again. However, I was still not sure he could walk as far as I planned to.

หลังจากพักมาหนึ่งวันด้วยการเที่ยวแบบไม่หักโหม เช้าวันรุ่งขึ้นคุณพ่อก็ประกาศว่ากลับมาพร้อมเดินอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดีว่าพ่อจะเดินไหวไหม

The destination of the day was Vatican. I consulted a hotel staff again. She said it would be better to book ticket online since she heard from hotel guests that they spent six hours waiting in front of the Vatican Museum. Mama Mia!! Yes I booked immediately. We had to pay four euro for each ticket for the online service fee.

เป้าหมายสำหรับวันที่สามในโรมก็คือวาติกัน หลังจากปรึกษากับพนักงานโรงแรมแล้ว คิดว่าจองบัตรออนไลน์ดีกว่า เพราะว่าแขกที่พักโรงแรมเดียวกันเพิ่งไปมาโดยไม่จองบัตรเข้าชมบ่นกับพนักงานว่ายืนคอยนานถึง 6 ชั่วโมง โอ้โห รีบจองทันที จ่ายแพงกว่าอีก 4 Euro แลกกับความสะดวก

 

Our booking was for 2.00 p.m., therefore we had a plenty of time in the morning. We made decision to have a trip along the Line A metro.  The first place we visited was Piazza della Repubblica. We just got off at the Repubblica station and took some photos. It was probably too early, so  it was so quiet, I thought. There was a church opposite to the station, but we skipped it.

จองบัตรได้เวลาเข้าชมตอน บ่ายสอง ช่วงเช้าก็มีเวลาเหลือเฟือ จึงตัดสินใจว่าน่าจะนั่งรถเมโทรแล้วแวะเที่ยวตามสถานที่ใกล้ ๆ สถานีรถเมโทรจะได้ไม่เหนื่อยมาก โดยเลือกเส้นทางท่องเที่ยวตาม Line A  สถานีแรกที่เราแวะเที่ยวก็คือ Repubblica แวะถ่ายรูปนิดหน่อย  ดูเงียบ ๆ เพรายังเช้าอยู่ ขึ้นจากสถานี มีโบสถ์อยู่ตรงข้ามแต่ไม่ได้ข้ามไปดู

Spanish Steps

Next station is Spagna, yes we wanted to see the famous Spanish Steps. Again, it was probably too early. We could take photos without many tourists in our photos. At this place, father wanted to go to toilet. We asked a female police and found out there was no public toilet. She recommended us to buy something from a bar, which located opposite to the  Steps, and then we could use its toilet. Yes, we followed her advice. We bought a small scoop of ice-cream which cost 3.5 Euro  (quite expensive!!!) and then both of us went to the toilet.

สถานีถัดไปที่เราแวะคือ Spagna  แวะไปนั่งเล่นที่บันไดสเปนอันเลื่องชื่อ คิดว่ายังเช้าอยู่เช่นกัน สามารถถ่ายรูปได้โดยแทบจะไม่ติดนักท่องเที่ยวเลย ระหว่างนี้พ่ออยากเข้าห้องน้ำ เดินไปถามตำรวจ ตำรวจบอกว่า ไม่มีห้องน้ำสาธารณะ เราต้องไปซื้อของในบาร์แล้วก็ขอเข้าห้องน้ำ พวกเราเลยแวะไปที่บาร์ตรงข้ามบันไดสเปน แล้วซื้อไอศกรีมทานหนึ่ง Scoop เล็ก ๆ ราคาแพงเหมือนกัน 3.5 ยูโร ถือโอกาสเข้าห้องน้ำกันทั้งสองคน

We then walked around to see many brand-name shops. Before we flew to Rome, some friends asked me to buy them Longchamp bags. We tried to find the Longchamp shop, but it was not successful even my sister had told me where it was. Dear friends, sorry indeed!!

หลังจากนั้นก็เดินดูร้านรวงต่าง ๆ แบรนด์เนมล้วน ๆ  พยายามตามหาร้าน Longchamp ที่มีน้อง ๆ ฝากซื้อกระเป๋ามา ก็หาไม่เจอ ขนาดพี่ชี้เป้ามาแล้วว่าอยู่มุมไหน ไม่รู้เกิดสับสนอะไรขึ้นมา (แต่เช็คราคาแล้วอีกทีกับพี่สาว เกินงบที่ตั้งไว้นะจ๊ะ)

My Father

Next stop was Flaminio to see Piazza del Popolo, a big square in Rome. There were fountain, churches, and Egyptian obelisk. It was an interesting tourist spot in my view. Now, father was tired again. We then sat in front of a church around fifteen minutes. We noticed that a step of the entrance was unsteady. A lady walked down and stumbled over that step. Her sunglasses bounced off and were broken. My father said we should do something. Then he tried to fix that step using a piece of stone. Since the stone was too big, he slammed it onto the floor many times until he got a smaller one that matched the hole under that step.  There are a couple of tourists applauded him.  For me, what he did was a good memory of this trip.

 

ต่อจาก Spagna ก็ไปแวะที่สถานี Flaminio ซึ่งขึ้นมาแล้วเดินต่อไปนิดเดียวก็เจอ Piazza del Popolo ซึ่งเป็นจตุรัสที่ใหญ่อยู่เหมือนกัน มีน้ำพุ มีโบสถ์ และรูปแกะสลักให้ถ่ายรูปอยู่พอสมควร มาถึงตรงนี้ คุณพ่อเริ่มเหนื่อย เราจึงพักนั่งตรงบันไดโบสถ์อยู่พักใหญ่ พอได้ทันสังเกตเห็นว่าบันไดโบสถ์ขั้นหนึ่งโยกเยกอยู่  มีผู้หญิงที่เดินลงบันไดแล้วสะดุดจนแว่นกันแดดกระเด็นไปไกล หักเสียหาย คุณพ่อว่านั่งดูเฉย ๆ  ไม่ไหวหรอก พ่อหาหินแถวนั้นมาหนุนให้ได้ระดับ แต่หินก้อนใหญ่ไปหน่อย ต้องฟาดกับพื้นให้แตกจนได้ขนาดกำลังดีแล้วรอง มีนักท่องเที่ยวแถวนั้นปรบมือให้พ่อด้วย เป็นความทรงจำดี ๆ อีกเรื่องหนึ่งสำหรับทริปนี้

 

Next station is Cipro-Musie Vatican

สถานีถัดไปคือ Cipro – Musie Vatican หรือวาติกันนั่นเอง