สูตรลบรอยแผลเป็น

  1.  ”ทุกรอยแผลเป็น มีเรื่องราวและที่มา”

แต่สงสัยว่า เก็บเรื่องราวและที่มาไว้ในความทรงจำจะดีกว่าไหม

หลายวันก่อน เรามีเหตุให้ต้องไปผ่าก้อนแถว ๆ ต้นขา สิบวันจึงได้ตัดไหม ก้อน Lipoma กลม ๆ หายไป แต่ทิ้งร่องรอยการผ่าตัดนูนละตะปุ่มตะป่ำ แถมชักเริ่มจะแข็ง ๆ ไว้ด้วย

ไม่ได้ห่วงสวย เพราะบริเวณที่เป็นไม่มีใครเห็นอยู่แล้ว แต่ไม่อยากมีก้อนแข็ง ๆ จึงต้องรีบเสาะหาว่า ทำอย่างไรจะหายไป ค้นเน็ตก็ดูจะมีหลายสูตร ไม่รู้อันไหน work อันไหนไม่ work จนมีเพื่อนแนะนำว่า ถามเพื่อนเราดูไหม he คงจะถูกคนไข้ถามและน่าจะตอบได้

ถามแล้วก็ได้คำตอบจริง ๆ เพื่อนบอกว่า ให้ใช้ Smoot E ทาทิ้งไว้ยี่สิบนาทีให้ดูดซึม จากนั้นทาทับด้วย Dermatix  ตัวหลังนี้จะรู้สึกคล้าย ๆ ฟิล์มเคลือบ ทำแบบนี้วันละเดือนสองครั้ง เช้าเย็น ประมาณสามเดือน หรือบางทีอาจจะต้องนานถึงหกเดือน

โห สามเดือนเลยหรือ อ่อ ช้าก่อน ให้ลองทำสักเดือนหนึ่ง หากไม่ work ก็จะต้องเปลี่ยนแผน  พอจะเข้าใจแล้ว ครีมจะดีอย่างไร ผลที่ได้ขึ้นอยู่กับการตอบสนองของคนใช้ด้วย ร่างกายแต่ละคนไม่เหมือนกันนี่นา

รุ่งขึ้นไปซื้อครีมทั้งสองตัว ตัวหลังอย่าเรียกว่าครีมเลย เป็นเจลใส ๆ สองอย่างเกือบพันบาท (ตัวหลังนำเข้าจาก US แพงใช้ได้เลยค่ะ แต่ทาบาง ๆ พอ เขามีเขียนบอกไว้ ใช้นิดเดียวพอ) เอาเถิด เพื่อความสบายใจ

ตอนนี้เริ่มทาได้สองวันแล้ว รู้สึกว่านิ่มขึ้น ผ่านไปสักพัก จะกลับมา update กันอีกที เผื่อเป็นประโยชน์แก่ท่านอื่น ๆ นะคะ

(โพสต์นี้เป็นการทดลองส่วนตัว  ขอบคุณเพื่อนอีกครั้งจ้า)

เย็นวันหนึ่ง ที่วัดมกุฏ

วันนี้ได้ไปร่วมงานศพที่วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร ไปถึงเร็วกว่าเวลาสวดร่วมชั่วโมง เข้าใจว่าคนยังไม่เลิกฉลองสงกรานต์กัน รถจึงไม่ติด

เวลาไปถึงวัดนี้ก่อนเวลา สิ่งที่นิยมทำมีสองอย่าง อย่างแรกเดินไปทานหอยทอดร้านศิริวรรณแถวนั้น และอย่างที่สองคือ ไปกราบพระในพระวิหาร

วันนี้ เลือกทำเฉพาะประการหลัง คณะของเราเข้าไปกราบพระกัน พระวิหารงดงามเช่นเคย งามจากด้านหน้า และสงบเมื่อเข้าสู่ภายใน แค่ก้มลงกราบพระประธานแล้วนั่งนิ่ง ๆ สักพัก ก็อิ่มเอมใจ

วันนี้ยังมีโชคดีอีกชั้น กราบพระเสร็จ มีพระภิกษุรูปหนึ่งเดินเข้ามา พร้อมด้วยความเมตตา มาสนทนาธรรมกับพวกเรา

ประเด็นมีหลากหลาย แล้วแต่ใครจะจับใจความสำคัญได้ตามจริตของตน สำหรับเราที่จำได้ (หากมีข้อผิดพลาดเราขอน้อมรับไว้เอง)

  • “ผู้ที่เข้าใจความตายก่อน คือผู้ชนะ”
  • “เรียนทางโลกแล้ว ควรเข้าวัดมาศึกษาสิ่งที่สำคัญต่อชีวิตจริง ๆ บ้าง”

สุดท้ายแล้ว อะไรคือสิ่งสำคัญต่อชีวิตของเรา ในเมื่อทุกชีวิตจะพบกับมรณะทั้งสิ้น

หลวงพ่อท่านพูดให้คิดในหลาย ๆ มุม ผ่านบทสนทนาที่กันเองและเรียบง่าย เมื่อถึงเวลาอันสมควร การสนทนาก็ยุติ เปลี่ยนโหมดเข้าสู่การทำวัตรเย็น คณะของเราร่วมสวดตอนต้นเล็กน้อย ก่อนกราบลามาฟังสวดพระอภิธรรมศพตามที่ตั้งใจ

ทราบภายหลังว่า คณะเราโชคดี ได้รับความเมตตาจากท่านเจ้าคุณ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสที่บวชมาแล้วนานถึง 63 พรรษา ซึ่งท่านถ่อมตนและให้ความกรุณาแก่พวกเราเป็นอย่างมากโดยแท้

ขอกราบนมัสการขอบคุณท่านอีกครั้ง ที่ทำให้เย็นวันนี้ เป็นช่วงเวลามงคล ได้ฟังธรรม ได้คิด และเกิดความสงบใจ

 

My Lamy: Japan Special Edition

ดูจากสีตัวด้าม และสีคลิป ก็พอจะเดาได้ว่านี่คือสีของ Japan โดยแท้

Lamy รุ่น Safari ด้ามนี้ มีคนใจดียกให้ จำความได้ว่า เขาไปญี่ปุ่นแล้วกวาดต้อนมาหลายด้าม

ว่าไปแล้วบุรุษผู้นี้แล คือ ผู้ชักนำเราเข้าวงการ Lamy เคยเห็นปากกาใน collection ของ he แล้ว สุดอลังการ

เนื่องจากรู้ว่าเราชอบ จึงฝากผ่านภรรยา ซึ่งเป็นน้องที่น่ารักของเรามาให้ ดีใจสุด ๆ ที่ได้รับ

 

ขอบคุณในความมีน้ำใจของน้องสาวและน้องชายที่น่ารักเสมอนะจ๊ะ

My Lamy: Lamy X Line Friends – Brown in the Red – Limited Edition


พี่เราชอบทำหน้าไม่เข้าใจ เวลาเราซื้อปากกา Lamy เพิ่ม แถมเวลาเราให้ยืมปากกาไปใช้ทีไร ทำหน้าเหยเก เพราะจับปากกาหมึกซึมไม่เป็น ในใจคงจะคิดด้วยว่า ซื้อทำไมหลายแท่งนัก

พี่ก็คือพี่ ปีที่แล้วพี่ไปเที่ยวเกาหลี กลับมาบอกว่ามีของมาฝาก ตอนให้ทำท่าภาคภูมิใจมาก คนรับก็ลุ้นตอนเปิด เฮ้ย ว้าว ว้าว ว้าว

สิ่งนั้นคือ Lamy X Line Friends น้องหมี Brown ที่เราอ่านเจอว่าขายเฉพาะ ญี่ปุ่น ไต้หวัน และเกาหลี

เปิดกล่องกระดาษเจอสิ่งนี้

กล่องเหล็กสีแดงปั๊มนูน น่ารัก แบบเรียบ ๆ ดูทรงคุณค่า เปิดฝากล่องก็มาเจอสิ่งเหล่านี้

มีน้องหมีสองตัว ตัวหนึ่งไว้สวม อีกตัวหนึ่งไว้สอดลงไปที่คลิปหนีบหรือตัวปากกา เลือกใช้งานได้ตามใจชอบ

มีคู่มือการใช้งานมาให้ด้วย นอกจากวิธีการใส่หมึก สูบหมึก ล้างปากกาแล้ว ยังมีวิธีการใช้น้องหมีสองตัวนี้ด้วย

ปิดท้ายด้วยคำเตือนในการใช้งาน ที่ so cute สำหรับเรามาก

ความฟิน 10 เต็ม 10 ตอนนี้ใช้มาพักนึงแล้วก็ยังคงระดับความฟินค่ะ แม้ nib จะเป็นขนาด EF โดยเข้าใจว่ารุ่นนี้มีขนาดเดียว เล็กกว่าปกติที่เรามักใช้ F แต่ก็เขียนได้ลื่นไหลดี

ขอบคุณขุ่นพี่ที่คิดถึงและซื้อมาฝาก

เยิฟ เยิฟ ค่ะ

My Lamy : the Chinese Pico

เราเป็นสาวก Lamy ประกาศไว้ตรงนี้เลย ที่ใช้หลัก ๆ คือ ปากกาหมึกซึมรุ่น Safari มีหลายสีแระ

เพื่อนรักพอรู้ความว่าเราเป็นสาวก เห็น Lamy Pico แท่งนี้ที่ร้านขายของที่ระลึก สวนหนานเหลียน ฮ่องกง เลยคิดถึง และซื้อมาฝาก

ความดีของเจ้า Pico แท่งนี้ ก็คือ มันยาวเพียง 9 ซม. แต่พอกดแล้วจะยืดออกเป็น 12 ซม. ทำให้เกิดความดีสามประการคือ พกสะดวก ถือสะดวก เขียนสะดวก

ขอบคุณเพื่อนรักที่ซื้อมาฝาก ทำให้เรามี Lamy รุ่นที่คงไม่ค่อยเห็นกัน เพราะตราที่เป็นภาษาจีนนี้แล (ไม่รู้ว่าเขาเขียนว่าอะไร แต่เก๋คร่า) แท่งนี้เป็นลูกลื่นแท่งแรกในคลังของเรา ก็เขียนลื่นไหลดีอยู่นะ

แท้จริงแล้วคุณค่ามิได้อยู่ที่ปากกา แต่อยู่ที่มีคนคิดถึงต่างหาก

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

Working together

Welcome to the first English post for Read and Smile. There are two things that interest me: education and the environment. I will be posting positive news stories mainly in these areas and, because I’m an ex-teacher, will start off with a fantastic initiative in the UK.

First though, let me say that we need to think seriously about the role elderly people can play in society. In Western countries, there is a trend pushing for people over fifty years of age to live in “retirement villages”, euphemistically called “lifestyle communities”. Baby Boomers (or those born between 1946-1964) are being pushed out of the workforce.

This is age discrimination based on thinking that older people are out-of-date in their knowledge and skills. I’ve always thought that a cohesive society is one where all generations work together and benefit from their specific skills. This is why it’s so important for grandparents to be in the lives of their grandchildren.

Downshall primary school in Ilford, UK is bringing elderly people into the classroom three times a week. They become involved in all sorts of classroom activities and the major benefit I see is that young children gain a positive attitude towards older people.

You can read about the initiative here. What similar initiatives do you know about? Tell us about initiatives that help elderly people feel less isolated and transfer their knowledge and skills to younger generations.

 

The New English Admin

Dear all readers,

Please give a warm welcome to the new admin who will post English contents on this blog. Therefore, you will find Thai and English “read and smile” stories here.

We hope you enjoy visiting our blog.

Best regards,

Admin

Indonesia 2017 – ทริปที่น่าประทับใจเกินความคาดหมาย (รวมทุกตอน)

Indonesia 2017 ตอนที่ 1 – จากสุวรรณภูมิ สู่ยอคยาการ์ตา

Indonesia 2017 ตอนที่ 2/1- Borobudur, Mendut และ Prambanan

Indonesia 2017 ตอนที่ 2/2- Borobudur, Mendut และ Prambanan

Indonesia 2017 ตอนที่ 2/3 – Borobudur, Mendut และ Prambanan

Indonesia 2017 ตอนที่ 3 เที่ยววังสุลต่านและอุทยานน้ำ

Indonesia 2017 ตอนที่ 4 มื้อค่ำและมื้อเช้าที่ Bumi Surabaya Hotel

Indonesia 2017 ตอนที่ 5 พิพิธภัณฑ์ยาสูบและเรือดำน้ำขึ้นบก

Indonesia 2017 ตอนที่ 6 นั่งรถจี๊ปไปชมวิว เขาพระสุเมรุ และโบรโม

Indonesia 2017 ตอนที่ 7 โบรโม ระยะประชิด

Indonesia 2017 ตอนที่ 8 เที่ยวน้ำตกโจบันรอนดอ

Indonesia 2017 ตอนที่ 9 เที่ยวในโรงแรม

Indonesia 2017 ตอนที่ 10 สีสันแห่งเมืองมาลัง

Indonesia 2017 ตอนที่ 11 – อำลาอินโด

Indonesia 2017 ตอนที่ 11 – อำลาอินโด

จากมาลังมาจาการ์ตาเพื่อขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯ​ หลังจากอิ่มเอมกับสิ่งที่เกินความคาดหมายมากมาย อาหารทานได้ หลายอย่างอร่อยมาก พลังจากภูเขาไฟที่เตือนเราว่ามนุษย์นี้ ตัวเล็กนิดเดียว มิใช่ศูนย์กลางของจักรวาล ศาสนสถานทั้งหลายที่ทำให้เห็นศรัทธาที่ยิ่งใหญ่ มนุษย์แทบจะไม่มีขีดจำกัด หากมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า ต้นไม้ใหญ่ที่มีอยู่ทุกหนแห่งทำให้อิจฉา อยากมีแบบนี้ในเมืองที่เราอยู่เป็นประจำบ้าง อืมมมม….สารพัดจะบรรยาย

ปิดท้ายที่สนามบินจาการ์ตามีศิลปะบนผนังให้ชม ดูเพลิน ๆ ตลอดทางเดินเพื่อ transit บันเทิงไม่น้อย ชื่นชมในความคิดสร้างสรรค์ทุกภาพ

ขอบคุณเพื่อนและคุณพ่อคุณแม่ของเธอ สำหรับคำเชิญชวนให้ไปร่วมทริปนี้ ทำให้มีช่วงเวลาแห่งความสุขร่วมกันอย่างน่าจดจำ

….. มาชวนอีกได้นะ….

Indonesia 2017 ตอนที่ 10 สีสันแห่งเมืองมาลัง

การไม่ไปสวนแอปเปิ้ลทำให้เรามีเวลาเหลือในการชมเมือง

ไกด์พาเรานั่งรถวนไปตามย่านบ้านสวย ๆ งาม ๆ ของผู้มีฐานะดี ๆ ดูแล้วก็สวยงามดี

แต่ที่น่าสนใจกว่าคือ ย่านชุมชนแออัด ที่เขาพัฒนาให้มีสีสันสวยงาม พอรถวิ่งผ่านก็เตะตาทันที ขอลงไปถ่ายรูปกันหน่อย อืมม พอลงไปก็เห็นว่า มีนักท่องเที่ยวท้องถิ่นมาถ่ายรูปกันพอสมควร สีสันสดใสแบบนี้ ใคร ๆ ก็คงอยากแวะมา